شرط بندی حلال؛ شرط بندی حرام
شرط بندی یا قمار از دیدگاه اسلام امری پلید و مزموم شمرده شده که تحت هر شرایطی حرام است. زمانی که دو طرف با شرط بندی بر سر یک مبلغ معین یکدیگر را ملزم به پرداخت آن می‌کنند در ورطه نابودی افتاده‌اند. بدیهی است قول و قرارهای دوستانه که هیچ الزامی در آن وجود ندارد خارج از این حیطه است.
به گزارش تفاهم آنلاین، شرط بندی، قمار، بخت‌آزمایی یا هر نام فریبنده دیگری که برای آن انتخاب کنیم چیزی از مضرات و پیامدهای شوم آن کسر نمی‌شود. گرچه قمار و شرط بندی در دین اسلام حرام اعلام شده هر چند وقت یکبار گزینه تازه‌ای در جامعه ما مطرح می‌شود که تا قمار بودن آن به قطعیت ثابت شود افراد زیادی را گرفتار می‌کند.
یک روز برگه‌های منتسب به بهزیستی، یک روز مسابقات تلویزیونی و یک روز سایت‌های پیش‌بینی مسابقات ورزشی مردم را اسیر خود می‌سازد. حقیقت این است که به خاطر سود کلانی که در پس پرده این گونه فعالیت‌ها وجود دارد هرگز نمی‌توان آن را حذف کرد.
هر مسیری که مسدود می‌شود سوداگران مسیر تازه و شگرد جدیدی برای فریب مخاطبین خلق می‌کنند. بنابراین تنها راه ایمنی در برابر چنین آسیبی، آگاه‌سازی و توجیه مردم در مورد عواقب این راه است.
قمار چیست؟
در قرآن کریم صریحاً قمار در کنار بت‌پرستی و نوشیدن شراب در زمره افعال پلید و شیطانی قرار گرفته است.
البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که قرآن زمانی نازل شد که قمار چنان در جامعه عربستان رواج داشت که مشهور بود که قریش، قمار را تا جایی ادامه می‌دهند که زن و بچه خویش را نیز ببازند. گرچه همین نص صریح قرآن برای متشرعین کفایت می‌کند ولی بررسی عقلانی این موضوع نیز فواید بسیاری دارد.
هدف اصلی در قمار یا شرط‌بندی کسب مال دیگری به سهولت است. پس اهمیتی ندارد به چه بهانه و از چه مسیری مال دیگری کسب می‌شود وقتی دیگری ملزم به پرداخت می‌شود این شرط بندی حرام است.
بدیهی است افرادی که برای بلیط بخت‌آزمایی یا فرصت حضور در یک مسابقه پولی پرداخت می‌کنند به امید برنده شدن این مبلغ را می‌پردازند و اگر مجبور نباشند راضی به پرداخت این پول نیستند.
حتی در شرط بندی حلال که در زمینه اسب‌دوانی، تیراندازی و شنا وجود دارد کسی از بیرون و به عنوان تماشاگر نمی‌تواند شرکت کند. یعنی فقط افراد شرکت‌کننده می‌توانند با هم چنین قراری بگذارند.
نکته قابل تأمل این است که در اسلام بازی با آلات قمار بدون شرط بندی نیز حرام است. یعنی هر وسیله بازی اگر به عنوان آلات قمار در جامعه شناخته شود بازی با آن جایز نیست.
روشن است که این امر به سبب دور کردن مسلمانان از وسوسه شیطان صورت گرفته است. زیرا کسی که مثلاً در بازی با کارت‌های پاسور مهارت پیدا می‌کند به راحتی برای قمار وسوسه می‌شود.
چرا شرط بندی حرام است؟
شرکت در قمار که با هدف دریافت جایزه‌ای بزرگ صورت می‌گیرد مانند هر پاداش دیگری در ذهن انسان ماندگار است. یعنی کسی که وارد این عرصه می‌شود ناخودآگاه به آن اعتیاد پیدا می‌کند.
فردی که شرط بندی می‌کند اگر برنده شود لذت کسب ثروت بدون زحمت باعث می‌شود او به این کار ادامه دهد. در واقع حرص و طمعی که در ذات آدمی وجود دارد اجازه نمی‌دهد او این مسیر را ترک کند.
در حالی منطقاً او نمی‌تواند همیشه برنده باشد. اگر هم بازنده شود برای جبران شکست روحی و مادی خود نیاز دارد این کار را دوباره تکرار کند تا ضرر خود را جبران نموده و یا اعتبار خود را نزد دیگران باز یابد. ضمن اینکه در این مسیر از نظر اخلاقی فرد گرفتار قساوت قلب می‌شود. زیرا تنها از این طریق می‌تواند اموال و دارایی دیگران را به زور غصب کند.
بنابراین شرط بندی مسیر بی‌بازگشتی است بر خلاف تمام تعالیم اخلاقی و انسانی، مردم را به کسب ثروت بادآورده بدون تلاش و زحمت دعوت می‌کند و نمونه‌های فراوان افرادی که هست و نیست خود را در آن از دست دادند شاهد این مدعاست.
