سارا عبدویس فاتح k2 به کشور بازگشت

“سارا عبدویس” بانوی ورزشکار تهرانی پس از صعود پیروزمندانه به قله k2 سرسخت ترین قله جهان، در ساعات اولیه شنبه مورخ ۱۴مردادماه در میان‌استقبال پرشور علاقمندان به این رشته و مسئولان ورزش وارد کشور شد.

به گزارش پایگاه خبری تفاهم آنلاین ، این استقبال با حضور جمعی از مسئولان این ورزش ، همکاران هیات کوهنوردی استان تهران، پیشکسوتان، مربیان و تعدادی از ورزشکاران و همچنین خانواده و دوستان این قهرمان ارزنده کشور انجام شد.

سارا عبدویس پنجشنبه گذشته موفق شد به این قله که عنوان خطرناکترین و سرسخت ترین قله جهان را داراست صعود نماید و پرچم کشور را بر فراز این قله به اهتزاز درآورد. ایشان سال گذشته موفق به صعود قله امادابلام در کشور نپال شد و همچنین تلاشی ارزشمند برای صعود به قله ماناسلو هشتمین قله مرتفع جهان به انجام رساند.

به همین منظور گفتگویی کوتاه با این کوهنورد استان تهران انجام دادیم که در زیر می خوانید.

لطفا خودتان را معرفی کنید؟

سارا عبدویس هستم. متولد ۲۸ مهر 1365 . فوق لیسانس زبان انگلیسی  و مسلط به زبان آلمانی . از ۱۲ سالگی به رشته کوهنوردی علاقمند شدم و از همان موقع این ورزش را شروع کردم و با حمایت ها و تشویق های پدر و مادر توانستم به علاقه ام ادامه دهم .

از سوابق ورزشی و بخصوص کوهنوردی کمی برای ما توضیح دهید؟

از 12 سالگی با پدرم پا به کوهستان گذاشتم و از همان زمان علاقه مند شدم و بعد از اون بود که کلاس های زبانم رو شرکت نمی کردم و به کوه می رفتم(باخنده) .هم زمان با درس و دانشگاه پارکور، کراس فیت، دو و دوچرخه کار کردم . ورزش همیشه نقش مهمی در زندگی ام داشته و از 6 سال پیش کوهنوردی رو به صورت حرفه ای ادامه دادم و تمرینات سخت داشتم به صورتیکه هفته ای سه جلسه تمرینی در کوه داشتم.

برای صعود به قله k2 چقدر زمان گذاشتید و چند هفته تمرین قبل از صعود داشتید؟

زمانی که تصمیم به کوهنوردی بین المللی داشتم در ذهنم خیلی بزرگ نبود و با خودم می گفتم من هم یکی از همین نفرات هستم. موضوعی که کمی برای من متفاوت بود؛ کلا کوه های تکنیکی رو بیشتر علاقه داشتم و برای k2 خانواده ام مخالف بودند با خودم گفتم که حالا که قرار نیست صعود داشته باشم برنامه ام این بود که ساعت 7 صبح باشگاه میرفتم تا ظهر و دوباره بعدازظهرها کوه میرفتم تا شب و این برنامه رو حدود سه سال گذشته تا به امروز داشتم و خیلی جدی تر تمرین می کردم.

شما به عنوان یک ورزشکار جوان که توانسته به سخت ترین قله دنیا (از نظر فنی) صعود کنه، چه توصیه ای به جوانانی که ورزش کوهنوردی را دوست دارند دارید؟

انسان هر کاری بخواهد می تواند انجام بدهد. هیچ کاری اینقدر سخت نیست که از عهده انجام ما خارج باشد. اگر کاری که می خواهید انجام بدهید یک درصد شک کنید قدرتتون گرفته میشه . اگر جنبه مثبت داستان رو در نظر بگیرید انجام خواهدشد. در این صعود خیلی اتفاق ها افتاد که می توانست جلوم رو بگیره. در همین صعود دو تا بهمن داشتیم و یک نفر سقوط داشت و من بهانه داشتم برای منصرف شدن ازادامه راه.  اما خب هدفم اینقدر برایم بزرگ بود که ادامه دادم و فقط به هدفم فکر کنم . وقتی که انسان کاری رو انجام نداده به نظر سخت بیاد اما وقتی انجام دادی می بینی که اینقدر هم سخت و طاقت فرسا نبوده.

با توجه به صعود های برون مرزی که داشتید، چه امکانات و شرایطی را بیرون از ایران دیدید که متاسفانه داخل از آنها محروم هستیم؟

خارج ایران خیلی بیشتر به کوهنوردها بها داده می شود . نکته مهم اینکه همه کوهنوردها اسپانسر دارند موضوعی که ما داخل ایران از آن بی بهره هستیم. متاسفانه ارزشی که باید به کار یک ورزشکار و به خصوص کوهنورد داده شود وجود ندارد و از تجربه و دانشی که کوهنوردان ما کسب می کنند استفاده شایانی نمی شود که امیدوارم این مسایل هم درست شود.